Airco DH.9 | |
---|---|
Tipo | bombardeiro |
Fabricante | Airco |
Deseñado por | Geoffrey de Havilland |
Primeiro voo | xullo de 1917 |
Introducido | novembro de 1917 |
Retirado | 1937 |
Principais usuarios | Royal Air Force Royal Flying Corps Royal Naval Air Service Real Forza Aérea de Suráfrica |
Unidades construídas | 4 091 |
Variantes | Airco DH.9A Airco DH.9C Westland Walrus |
O Airco DH.9, tamén coñecido despois de 1920 como o de Havilland DH.9, é un bombardeiro biplano monomotor británico que foi desenvolvido e despregado durante a primeira guerra mundial.
O DH.9 foi un desenvolvemento a partir do anterior e exitoso Airco DH.4, co cal compartía moitas compoñentes. Estas estaban acoplados a unha fuselaxe totalmente nova e ao motor de 230 CV BHP, que prometía un maior rendemento. Anticipando a súa utilidade, o tipo foi pedido en gran cantidade para o Royal Flying Corps (RFC) británico.
Ao entrar en servizo, descubriuse que o rendemento do DH.9 non era satisfactorio. O motor BHP non era fiable e non era capaz de proporcionar a potencia esperada, o que deu ao DH.9 un rendemento peor que o do avión que debía substituír. O déficit de rendemento foi o culpable das fortes perdas que sufriron na fronte occidental. O redeseñado DH.9A equipouse cun máis potente e fiable Liberty L-12 estadounidense que corrixiu as deficiencias do modelo orixinal DH.9.